- اثر غلیظ کننده و تیکسوتروپیک: در برخی از فرآورده های نیمه جامد مانند ژل های موضعی و گچ کاری ها، سیلیس کلوئیدی می تواند ویسکوزیته آماده سازی را افزایش دهد، آزادانه جریان نخواهد داشت و نگهداری و حمل و نقل آسان است. هنگامی که تحت یک نیروی برشی خاص قرار می گیرد (مانند هنگام آغشته شدن)، ویسکوزیته به طور موقت کاهش می یابد و به راحتی روی پوست پخش می شود و پس از پوشش، می تواند به سرعت حالت ویسکوزیته بالا را بازیابی کند تا از جریان آزاد داروها جلوگیری شود.
- جذب و پراکندگی: برای داروهای نامحلول، سیلیس کلوئیدی می تواند ذرات دارو را جذب کرده و از تجمع آنها جلوگیری کند. در برخی از سوسپانسیون های خوراکی، ذرات دارو را قادر می سازد تا به طور مساوی در محیط مایع پراکنده شوند.
سیلیس کلوئیدی قوام کرم را افزایش می دهد و چسبیدن کرم به پوست را آسان تر می کند. در عین حال، می تواند از نشست و جداسازی مواد تشکیل دهنده دارو جلوگیری کند و توزیع یکنواخت داروها را تضمین کند. در طول نگهداری، کرم به دلیل جاذبه، فاز روغن را از فاز آب جدا نمی کند و در هر بار استفاده از دقت و اثربخشی دوز دارو اطمینان حاصل می کند.
- بهبود عملکرد سد: در فرآیند تولید مواد بستهبندی دارویی (مانند بطریهای پلاستیکی، بستهبندی تاولها و غیره)، افزودن سیلیس کلوئیدی میتواند خاصیت بازدارندگی مواد را بهبود بخشد. با در نظر گرفتن بطری های پلاستیکی به عنوان مثال، می تواند به طور موثری از انتقال مولکول های کوچک مانند اکسیژن و بخار آب جلوگیری کند، بهتر از پایداری داروها محافظت کند، به ویژه برای برخی از داروهایی که به راحتی اکسید می شوند یا به رطوبت حساس هستند، و می تواند عمر مفید داروها را افزایش دهد.